ถูกกำจัดมิให้ได้รับมรดก ทายาทผู้สืบสันดานสามารถรับมรดกแทนที่ได้หรือไม่ ?

                    มีปัญหาต้องวินิจฉัยต่อไปตามฎีกาของนายหนึ่งว่า นายหนึ่งยักย้ายหรือปิดบังทรัพย์มรดกของนายสำรวยมากกว่าส่วนที่ตนจะได้โดยฉ้อฉลหรือรู้อยู่ว่าตนทำให้เสื่อมประโยชน์ของทายาทอื่นหรือไม่ ในทางนำสืบแม้นายหนึ่งถูกกำจัดมิให้ได้มรดกในที่ดินพิพาท แต่การถูกกำจัดมิให้รับทรัพย์มรดกนั้นเป็นเรื่องเฉพาะของนายหนึ่ง ผู้สืบสันดานของนายหนึ่งสืบมรดกแทนนายหนึ่งต่อไปได้ ข้อเท็จจริงได้ความจากทางนำสืบของนายหนึ่งว่า นายหนึ่งมีบุตรทั้งหมด 4 คน จึงถือว่านายหนึ่งมีผู้สืบสันดานที่สามารถสืบมรดกแทนนายหนึ่งเสมือนหนึ่งว่านายหนึ่งตายแล้วได้ตามมาตรา 1607 เมื่อทายาทของเจ้ามรดกมีทั้งหมด 10 คน แม้นายห้าทายาทคนหนึ่งได้ตายไปก่อนที่นายสำรวยถึงแก่ความตาย แต่นายห้าก็มีผู้สืบสันดานเข้ารับมรดกแทนที่ ส่วนนายหนึ่งซึ่งเป็นทายาทของนายสำรวยคนหนึ่งถูกกำจัดมิให้ได้มรดกที่ดินพิพาท แต่นายหนึ่งก็มีผู้สืบสันดานเข้ารับมรดกแทนที่นายหนึ่งได้ ดังนั้น ที่ดินพิพาทจึงต้องแบ่งเป็น 10 ส่วนเท่าจำนวนทายาทของนายสำรวย ไม่ใช่แบ่งเป็น 9 ส่วนเท่ากันตามที่นายสอง,นายสามและนายสี่ฟ้องไว้ จึงไม่ชอบ ปัญหานี้เป็นปัญหาข้อกฎหมายเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน แม้ไม่มีคู่ความฝ่ายใดยกขึ้นฎีกา ศาลฎีกามีอำนาจหยิบยกขึ้นวินิจฉัยและแก้ไขให้ถูกต้องได้ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 142 (5) ประกอบมาตรา 246 และ 247 ดังนั้นนายสอง,นายสาม,นายสี่จึงมีสิทธิได้รับส่วนแบ่งในที่ดินพิพาทคนละ 1 ใน 10 ส่วน