ฟ้องขับไล่แปลงไหนได้บ้าง

              มีปัญหาที่ต้องวินิจฉัยตามฎีกาของนายหนี่งว่า ในส่วนที่ดินพิพาทโฉนดเลขที่ 93 ซึ่งมีชื่อนายยมในคดีนี้เป็นผู้ถือกรรมสิทธิ์นั้น ข้อเท็จจริงรับฟังได้เป็นที่ยุติว่า ในคดีแพ่งหมายเลขดำที่ 780/2556 หมายเลขแดงที่ 962/2556 ของศาลชั้นต้น ที่นางพรที่ 1 กับพวกรวม 3 คน ฟ้องนายหนึ่งในคดีนี้ ทั้งสองฝ่ายตกลงทำสัญญาประนีประนอมยอมความกัน และนางพรกับพวกรวม 3 คน ปฏิบัติตามสัญญาประนีประนอมยอมความโดยชำระหนี้ให้แก่นายหนึ่งเสร็จสิ้นแล้ว นายหนึ่งจึงมีหน้าที่ต้องส่งมอบที่ดินพิพาทโฉนดเลขที่ 93 คืนให้แก่นายยมในคดีนี้ซึ่งเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ในที่ดินแปลงดังกล่าวและเป็นบุคคลภายนอกผู้ได้รับประโยชน์จากสัญญาประนีประนอมยอมความ การที่นายหนึ่งยังคงอยู่ในที่ดินพิพาทโฉนดเลขที่ 93 ย่อมเป็นการละเมิดต่อนายยมในฐานะเจ้าของกรรมสิทธิ์ นายยมจึงมีอำนาจฟ้องขับไล่นายหนึ่งให้ออกจากที่ดินพิพาทโฉนดเลขที่ 93 ได้ ส่วนที่ดินพิพาทโฉนดเลขที่ 95 นั้น ข้อเท็จจริงได้ความว่า นายหนึ่งได้รับการยกให้ที่ดินแปลงนี้มาจากนายยมและยังคงเป็นผู้มีชื่อถือกรรมสิทธิ์ในที่ดิน จึงต้องถือว่าที่ดินพิพาทโฉนดเลขที่ 95 ยังเป็นของนายหนึ่ง ประกอบกับทางนำสืบของนายหนึ่ง โดยนางพรไม่ได้โต้แย้งให้เห็นเป็นอย่างอื่นว่า นายยมไม่ยอมไปรับโอนที่ดินพิพาทโฉนดเลขที่ 95 จากนายหนึ่งตามข้อตกลงในสัญญาประนีประนอมยอมความ ซึ่งในการโอนจะต้องเสียค่าธรรมเนียมคนละครึ่ง กรณีจึงยังถือไม่ได้ว่านายยมถูกนายหนึ่งโต้แย้งสิทธิในส่วนที่เกี่ยวกับที่ดินพิพาทโฉนดเลขที่ 95 จึงไม่อาจฟ้องขับไล่นายหนึ่งออกจากที่ดินพิพาทโฉนดเลขที่ 95 ได้ แต่อย่างไรก็ตาม นายยมซึ่งอยู่ในฐานะอันจะให้จดทะเบียนสิทธิของตนได้ก่อนตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1300 ก็ยังคงมีสิทธิบังคับตามสัญญาประนีประนอมยอมความ ที่ศาลล่างทั้งสองพิพากษาให้ขับไล่นายหนึ่งออกจากที่ดินพิพาทโฉนดเลขที่ 95 ด้วยนั้น ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย ฎีกาของนายหนึ่งในส่วนนี้ฟังขึ้น พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องในส่วนที่ขอให้ขับไล่นายหนึ่งออกจากที่ดินพิพาทโฉนดเลขที่ 95 นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 7 ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นฎีกาให้เป็นพับ