ไม่ได้ไปจดสิทธิเก็บกิน ก็ใช้ยันระหว่างคู่สัญญาได้

#ทนายเล่าเรื่อง

ให้สิทธิเก็บกินในที่ดิน แต่ไม่ได้ไปจดทะเบียน

แบบนี้ใช้ยันคนนอกไม่ได้ แต่ใช้ยันคู่สัญญาได้!!

ไม่ได้ไปจดสิทธิเก็บกิน ก็ใช้ยันระหว่างคู่สัญญาได้

            #ทนายเล่าเรื่อง กลับมากับคดีที่ดินกันอีกแล้วนะครับ สำหรับคดีในวันนี้เป็นเรื่องของสิทธิเก็บกินในที่ดินที่ฝ่ายหนึ่งตกลงให้อีกฝ่ายหนึ่งมีสิทธิเก็บกินในที่ดินตลอดชีวิต แต่ไม่ได้มีการทำไปจดทะเบียนไว้ คำถามคือแบบนี้จะใช้ยันใครได้บ้าง อยากรู้กันแล้วใช่ไหมล่ะครับ ถ้างั้นเราไปดูกันเลย

ไม่ได้ไปจดสิทธิเก็บกิน ก็ใช้ยันระหว่างคู่สัญญาได้

             คดีนี้ นายข้าวเป็นเจ้าของผู้มีสิทธิครอบครองบนที่ดินตามหนังสือรับรองการทำประโยชน์ (น.ส.3 ก.) เลขที่ 555 ต่อมานายเส้นเจ้าของกิจการขุดทรายและหินกรวดมาติดต่อนายข้าวเพื่อขอเข้าทำประโยชน์ในที่ดินเลขที่ 555 ของนายข้าวโดยการนำทรายและหินกรวดมาเก็บไว้ในที่ดังกล่าว ซึ่งมีการตกลงกันว่า ถ้านายข้าวตกลงจะประกอบกิจการบนที่ดินดังกล่าว นายเส้นต้องส่งมอบที่ดินคืนให้แก่นายข้าวทันที แต่มีการนายข้าวมีการตกลงให้นายเส้นใช้ประโยชน์ในที่ดินดังกล่าวตลอดชีวิตของนายเส้น เนื่องจากนายเส้นเป็นผู้เลี้ยงดูตนมา

         หลายปีต่อมา นายข้าวเกิดตกลงจะลงทุนประกอบกิจการปูนซีเมนต์สำเร็จรูปโดยต้องสร้างแท่นผสมปูนซีเมนต์และสำนักงานบนที่ดินดังกล่าว นายข้าวจึงบอกให้นายเส้นออกไปจากที่ดินของตน และขนย้ายวัสดุและอุปกรณ์ต่างๆ ออกไปจากที่ดินและส่งมอบที่ดินคืนให้แก่ตน แต่ปรากฏว่านายเส้นก็เพิกเฉย ไม่ยอมออกจากที่ดิน นายข้าวจึงฟ้องขับไล่ให้นายเส้นออกไปจากที่ดินของตนและให้ชำระค่าเสียหายที่นายข้าวไม่ได้ใช้ที่ดิน

             นายเส้นก็เข้ามาต่อสู้คดี โดยให้การว่า นายเส้นประกอบกิจการขุดทรายและหินกรวดโดยให้นายข้าวซึ่งตนเป็นคนอุปการะเลี้ยงดูมาเป็นคนช่วยดูแล ซึ่งนายข้าวก็ยินยอมให้นายเส้นนำทรายและหินกรวดไปเก็บไว้ในที่ดิน 555 ของตนและยอมให้นายเส้นใช้ประโยชน์ในที่ดินนั้นตลอดชีวิตของนายเส้น นายเส้นจึงเป็นผู้ทรงสิทธิเก็บกินในที่ดินของนายข้าว ขอให้ศาลยกฟ้อง
             ประเด็นคดีนี้คือ นายข้าวจะฟ้องขับไล่นายเส้นได้หรือไม่ ซึ่งกรณีนี้มีประเด็นสำคัญว่านายข้าวตกลงในนายเส้นใช้ที่ดินของนายข้าวได้ตลอดชีวิต แต่ไม่ได้มีการนำไปจดทะเบียนนี่แหละครับ เรื่องนี้จะออกมายังไง เราไปดูกันต่อที่คำตัดสินของศาลเลยครับ

             ศาลเห็นว่า การที่นายข้าวตกลงให้นายเส้นใช้ประโยชน์ในที่ดินพิพาทตลอดชีวิตของนายเส้น นายเส้นจึงมีสิทธิเก็บกินในที่ดินพิพาทตลอดชีวิต แม้จะไม่ได้มีการทำเป็นหนังสือและไปจดทะเบียนสิทธิดังกล่าวกับพนักงานเจ้าหน้าที่ให้บริบูรณ์เป็นทรัพยสิทธิ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1299 วรรคหนึ่ง แต่ก็สมบูรณ์เป็นบุคคลสิทธิที่ใช้ยันกันได้ระหว่างนายข้าวและนายเส้นซึ่งเป็นคู่สัญญากัน นายข้าวจึงต้องผูกพันตามข้อตกลงดังกล่าว ดังนั้น นายข้าวจึงไม่มีสิทธิฟ้องขับไล่นายเส้นให้ออกจากที่ดินของตน

            ประเด็นในคดีนี้สามารถนำไปใช้ได้กับทุกทรัพยสิทธิเลยครับ เพราะโดยหลักสิทธิที่จะบริบูรณ์เป็นทรัพยสิทธิได้ก็จะต้องทำตามที่กฎหมายกำหนด เช่น ทำเป็นหนังสือและจดทะเบียน เป็นต้น ถ้าทำตามและบริบูรณ์เป็นทรัพยสิทธิแล้วก็จะสามารถอ้างทรัพยสิทธินั้นได้กับทุกคนบนโลกใบนี้ว่าคุณมีสิทธิอย่างไรเหนือทรัพย์นั้น
            แต่ถ้าไม่ได้ทำตามสิทธินั้นก็ไม่บริบูรณ์เป็นทรัพยสิทธิ แต่ก็ไม่ได้เป็นโมฆะไปนะครับ คุณยังมีสิทธินั้นอยู่ในฐานะบุคคลสิทธิที่สามารถใช้ยันได้กับคู่กรณีหรือคู่สัญญาเท่านั้น ใช้ยันกับบุคคลทั้งโลกหรือบุคคลภายนอกไม่ได้ครับ

รวมสาระที่น่าสนใจที่เกี่ยวข้องกับ #ทนายเล่าเรื่อง มาให้ชมกัน

ติดต่อ ปรึกษาทนาย หรือ จ้างทนาย คลิก!

บทความกฎหมายล่าสุด