การให้ข้อมูลที่สำคัญและเป็นประโยชน์อย่างยิ่ง ในการปราบปรามการกระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดให้โทษ

ประมวลกฎหมายยาเสพติด พ.ศ.2564 ม.153 “ถ้าศาลเห็นว่าผู้กระทำความผิดผู้ใดได้ให้ข้อมูลที่สำคัญและเป็น

ประโยชน์อย่างยิ่งในการปราบปรามการกระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดต่อเจ้าพนักงาน ป.ป.ส. หรือพนักงานฝ่ายปกครอง หรือตำรวจซึ่งเป็นผู้จับกุม หรือพนักงานสอบสวนในคดีนั้น เมื่อพนักงานอัยการระบุในคำฟ้องหรือยื่นคำร้องต่อศาล ศาลจะลงโทษผู้นั้นน้อยกว่าอัตราโทษที่กำหนดไว้สำหรับความผิดนั้นก็ได้

               กรณีที่ผู้กระทำความผิดได้เคยให้ข้อมูลที่สำคัญและเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการปราบปรามการกระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดตามวรรคหนึ่ง ถ้าพนักงานอัยการไม่ระบุในคำฟ้องหรือยื่นคำร้องต่อศาล ผู้กระทำความผิดนั้นอาจยื่นคำร้องต่อศาลตามมาตรานี้ก็ได้”

               องค์ประกอบมาตรานี้คือ

1. ผู้กระทำความผิดผู้ใด
2. ได้ให้ข้อความที่สำคัญและเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการปราบปรามการกระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติด
3. ต่อเจ้าพนักงาน ป.ป.ส. หรือพนักงานฝ่ายปกครอง หรือตำรวจซึ่งเป็นผู้จับกุม หรือพนักงานสอบสวนในคดีนั้น
4. พนักงานอัยการระบุในคำฟ้องหรือยื่นคำร้องต่อศาล
5. ถ้าพนักงานอัยการระบุในคำฟ้องหรือยื่นคำร้องต่อศาล
6. ผู้กระทำความผิดนั้นอาจยื่นคำร้องต่อศาลตามมาตรานี้ก็ได้

ศาลจะลงโทษผู้นั้นน้อยกว่าอัตราโทษที่กำหนดไว้สำหรับความผิดนั้นก็ได้

การให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ ตามมาตรา 100/2 ตามที่ท่านรุ่งสง่า  นวลนุกุล  กล่าวไว้ว่า

1. ถ้าผู้กระทำความผิดถูกจับและประสงค์จะให้ข้อมูลที่สำคัญและเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการปราบปรามการกระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติด ต้องให้ข้อมูลต่อ
   • พนักงานฝ่ายปกครอง หรือ
   • เจ้าหน้าที่ตำรวจ หรือ
   • พนักงานสอบสวน

โดยผู้กระทำความผิดต้องให้ข้อมูลโดยสมัครใจ กล่าวคือ ผู้กระทำความผิดมีอำนาจตัดสินใจโดยอิสระว่าจะ

ให้ข้อมูลแก่เจ้าพนักงานหรือไม่

2. เมื่อปรากฏข้อเท็จจริงว่า ผู้กระทำความผิดให้ข้อมูลตาม ข้อ แล้ว ศาลต้องทำการพิจารณาว่าข้อมูลดัง

กล่าวเป็นข้อมูลที่สำคัญและเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการปราบปรามการกระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติด หรือไม่

3. เมื่อศาลพิจารณาข้อมูลตาม ข้อ แล้ว เห็นว่าเป็นข้อมูลที่สำคัญและเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการ

ปราบปรามการกระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติด ศาลจะนำข้อเท็จจริงส่วนนี้ไปใช้ประกอบดุลพินิจในการกำหนดโทษ หรือใช้เป็นเหตุบรรเทาโทษแก่จำเลย กล่าวคือ ศาลสามารถลงโทษผู้กระทำความผิดได้ต่ำสุดเพียง 1 วัน