สัญญาจ้างห้ามจำเลยทำงานกับคู่แข่ง 3 ปี เป็นธรรมหรือไม่

            คดีนี้ ศาลมองว่า นายคิมยินยอมที่จะผูกพันตามข้อสัญญาจ้าง แม้เป็นการจำกัดสิทธิหรือเสรีภาพของนายคิมในการประกอบอาชีพ แต่คงห้ามจำเลยเฉพาะไม่ให้นายคิมไปทำงานในบริษัทคู่แข่งของบริษัท A หรือไม่ไปทำงานกับบริษัทอื่นใดที่ประกอบกิจการประเภทเดียวกันกับบริษัท A ภายในระยะเวลาที่กำหนดไว้ในสัญญาจ้างเท่านั้น ไม่ได้เป็นการตัดหรือจำกัดการประกอบอาชีพของนายคิมทั้งหมด เนื่องจากเมื่อนายคิมลาออกจากการเป็นลูกจ้างบริษัท A แล้วนายคิมก็ยังสามารถไปประกอบอาชีพอื่นได้ รวมทั้งนายคิมยังอาจประกอบอาชีพพนักงานฝ่ายการตลาดที่นายคิมมีความเชี่ยวชาญในกิจการอื่นๆ ได้ เมื่อคำนึงถึงทางได้เสียทุกอย่างอันชอบด้วยกฎหมายของบริษัท A และนายคิมแล้ว การจำกัดสิทธิในการประกอบอาชีพบางประการของนายคิมดังกล่าวเป็นระยะเวลา 3 ปี นับแต่การจ้างสิ้นสุดลงก็เป็นระยะเวลาพอสมควร ไม่ทำให้นายคิมผู้ถูกจำกัดสิทธิต้องรับภาระมากกว่าที่จะพึงคาดหมายได้ตามปกติ ข้อสัญญาดังกล่าวจึงไม่ถึงขนาดเป็นข้อสัญญาที่ทำให้บริษัท A ซึ่งเป็นนายจ้างได้เปรียบนายคิมซึ่งเป็นลูกจ้างเกินสมควร ทั้งไม่เป็นข้อสัญญาที่ขัดต่อรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยที่ให้สิทธิเสรีภาพในการประกอบอาชีพ สัญญาจ้างจึงใช้บังคับต่อนายคิมได้ ไม่ตกเป็นโมฆะ